หนังบางเรื่อง รู้ทั้งรู้ว่าอาจจะไม่ได้ดี แต่มันก็ต้องดู

      เรื่องทีจะพูดเนี่ยก็พ่อมดน้อย(เหรอ) Harry ของเจ๊ J.K. เค้านั่นเอง

         หลังจากต้องพบกับความผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า กี่ภาคต่อกี่ภาค แต่มันก็ต้องดูอ่ะ จริงป่าว มันเหมือนกับความอ้วน อุตสาห์ลงทุนขุนตัวเองให้มันสมน้ำสมเนื้อ อยู่ดีๆ จะลดลงได้ง่ายๆ ก็ไม่ใช่ เท่าที่ติดตามก็ต้องบอกตรงๆ ว่า ผิดหวังแทบทุกภาคที่ทำออกมาเป็นหน้าหนัง ผมยังนึกไม่ออกเลยว่าที่ดูมาประทับใจภาคไหนมากที่สุด เนื่องจากมีส่วนเสียมากกว่าส่วนดี ประกอบกับความจำมันไม่ค่อยดีซะด้วย ยิ่งไปกันใหญ่ แต่อย่างว่า มันเป็นปรากฏการณ์ เป็นความยิ่งใหญ่ระดับ Epic อภิมหามหึมาอลังการงานสร้างของหนังหน้า เอ้ย หน้าหนังที่ตั้งใจจะให้มันยิ่งใหญ่สมกับเป็นหนังเฟรนไชส์ที่ภาคมากที่สุด มีผู้ติดตามมากที่สุด มันก็ต้องดู เหมือนเป็นหน้าที่ที่หากเริ่มดูมันแล้วก็ต้องดูให้จบ

         ถ้าการดูไปดูหนังเรื่องหนึ่ง เราต้องการไปดูเพราะอารมณ์อยากดู อยากติดตามละก้อ Harray ภาคสุดท้ายนี่ เป็นหนังเรื่องนึงที่ผมไปดูเพราะเหตุผล ไม่ใช่อารมณ์ครับน้องพี่

http://movie.mthai.com/trailer/92998.html   

Posted in: