เรื่องทีจะพูดเนี่ยก็พ่อมดน้อย(เหรอ) Harry ของเจ๊ J.K. เค้านั่นเอง
หลังจากต้องพบกับความผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่า กี่ภาคต่อกี่ภาค แต่มันก็ต้องดูอ่ะ จริงป่าว มันเหมือนกับความอ้วน อุตสาห์ลงทุนขุนตัวเองให้มันสมน้ำสมเนื้อ อยู่ดีๆ จะลดลงได้ง่ายๆ ก็ไม่ใช่ เท่าที่ติดตามก็ต้องบอกตรงๆ ว่า ผิดหวังแทบทุกภาคที่ทำออกมาเป็นหน้าหนัง ผมยังนึกไม่ออกเลยว่าที่ดูมาประทับใจภาคไหนมากที่สุด เนื่องจากมีส่วนเสียมากกว่าส่วนดี ประกอบกับความจำมันไม่ค่อยดีซะด้วย...